27 Şubat 2009 Cuma

"altyazı gibi geçiyoruz önlerinden"*

alkışlıyorsun. perde kapanıyor, ara veriyoruz, çıkıp salondan, 2 fincan sıcak çikolata alıyorum, biri çilek aromalı.

düzeni bozulur; iki,5 saat ileri kayar yaşam. döndürmeye uğraşırken hayatımı geriye, normal olduğunu iddia ettiğin yere, kalbi tekliyor. öksürmesini söylüyorum, zaman kazanmalıyız. uç noktalar birleşiyor, okyanus yok oluyor, önce yavaş yavaş, sonra hızlanıyor. ivmeli bir hızla birbirmize yaklaşıyoruz derken.. dilerim ıskalarsın bu kez de!.

önce en zoruna izin verdim, bütün iddialarımı geri çekmeyi göze alarak. boynum bükük kabul etmesini diledim. etti. sonra diğer basamağa geçtim. umuttan uzak, biraz merak. beklenmedik ikiyle çarpıldı, yalnız, etkiye mi tepki verdin, tepkiye mi etkiledin bilmiyorum. tıpkı söylediğim gibi bayım, ne eksik ne fazla. inanmadın ya da umursamadın sözlerime, öyleyse: "ben demiştim".

zincirleme düşündüm, yara aldım. şimdi, uzun uzun uyumalıyım.

Hiç yorum yok: