bombok dönemler.

yaş 30 yolun nesi, neresi?

huzursuzluk kemiricilerin en güçlüsü, en yorucusu, en çok kan, umut, sabır.. vs kaybettireni, en pisliği.
uzun zamandır kemiriliyorum ve fena halde yoruldum. canımdan bezdim (şimdi kağıt havluyum, AH NE KOMİK.)

gücümü neye saklayacağımı şaşırmış durumdayım, yaşama sevinci denen gaz kökleyiciyi nasıl canlı tutmalıyım onu da unuttum.

yapmacık ve yapışık şeylerle çevriliyim, onlara bazen insan diyesim dahi gelmiyor.
full negatif ortamlar, insanlar. tutunacak birkaç dalım var ve tüm gücümle onlara asılmam gerekiyor bazen, kopmasından korkuyorum.
midem bulanıyor, ruhum bunalıyor, içim sıkılıyor.

kimse görmüyor ve görenler de umursamıyor zaten.
her koyun kendi bacağından asılıyor da asılırken yardım edebilecekler, şöyle bir bakıp geçince çok can acııtıyor.

herşeyi bırakıp gidecek bir yer, dahası kendimde öyle bir güç bulsam; arkama bakar mıyım, şimdiki halim emin olamıyor.