-tamam, dinliyorum.
+öncelikle, dün akşam neden kapattın yüzüme telefonu?
-geçerli bir mazeret mi istersin, gerçeği mi?
+soruma soruyla karşılık verme, gerçeği ve sadece gerçeği söyleyeceğine dair 750 gr.lık chokella üzerine yemin et önce.
-750.grlık chokella üzerine yemin ederim ki doğruyu söyleyeceğim.
+hayır, gerçeği söyleyeceğim demen gerek.
-öf. peki. 750 grlık chokella üzerine yemin ediyorum ki, sadece gerçeği söyleyeceğim..
+tamam. o zaman söyle şimdi, neden kapattın dün telefonu yüzüme?
-.
+evet?
-biliyorum ki, birşeylerin olmasına izin verirsen bunda olanları olduran kadar olanların olmasına izin veren senin de payın vardır.
+böyle davranınca olanların olmasının doğurduğu sonuçlara nasıl bir katkın oluyor, ne sanıyorsun, çözüm mü bu?
-ben rüyadan uyandıran çan sesi oldum sadece bizi.
+anlamadım?
-diyorum ki, bir şekilde gerçekliğe dönmemiz gerekiyordu. çünkü BULMUŞTUK!*
+ve olması gereken bu? bir ömür boyu rüyada kalma düşüncesi sana dokundu ve nispeten ÇOK DAHA AZ mutlu olacağının bilincinde, "gerçekliğe" dönmeye karar verdin? beni de peşinden sürükleyerek..? sırf sen öylesinin "daha uygun"olduğuna inandın diye?
-kendini mi kandırmak isterdin?
+sadece max.mutlu oluş anını yakalamakla kalmayıp süreklilik kazandırdığımız birşeyi bu kadar kolay kenara atmana/yadırgamana/kabullenememene ama en çok da bana izin vermemene üzüldüm.
*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder