panişır: sera katır küllünkleri

yakarım bilirsin* deyü.

konsepte gel.
bazı insanlar panişırdır.
birilerini, ihtimal-i muhtemel, bizzat kendi egolarını korumak kollamak kıllarına zarar getirtmemek içün başka boyutlardan gelmişlerdir-getirtilmişlerdir, ivedi olarak geri gönderilmelilerdir, olso. bunlar yakar yıkar geçer. karşılarında küllüklerine ekledikleri farklı renkteki kül olmaktan öte anlam edinemez, başka kadrolara geçemezsiniz. zerre acımaz puroğralanmışlardır, madem.. made öyle "programlanmışlar" ellerinde değildir ki o zaman ha? sorusu ile siz, insanüstü bir şefkat eşliğinde acım acım acırken bu acımazılara, siz duygulu şefkatli mahluklar ve kimi zaman yine siz ağlamaklıca yüzlerine bakarkene mesela, niye yaptın ki şimdi bunu bunca drama ne gerek var idü ah canım benim dermişçesine yani, onlar eblek sıtayl continue, goğz infiniti misal ve hatta.

duygusuz ruhsuz panişır rulz.
yu kıray.

hah, hep beyle eziklen, aferin**.