last one

sürgünlerin en kötüsü bitkin bir halde hayallerinden uzağa düşmekti.
yorulmak çırpınıp durmaktan.
öyle yorgun düşmek ki, karşı koyamamak seni oradan oraya, dilediği gibi sürüklemesine.
parmağını kıpırdatamamak, dahası hissedememek parmaklarını.
iradenden bağımsız olup bitene, üzerine üzerine gelenlere, başkasının hayatını izliyor gibi seyirci kalmak.
öylece.
yattığın yerden teslim olmak sonunda.
kıpırtısız, savaşsız, sessizce.

izm 2006