oyun.cu

yine zincirleme düşündü. zincirleme kaza gibi..yine yaralandı yine bölündü
her yanından yara alarak daldı uykuya. uyanmasa da olurdu (mu? uyanmasa da uyanmasam olurdu diyebilir miydi, bilinmez..) uyudu.
uyandığında ışık vardı
ışık hep vardı, biliyor. bu kez başka.. bu kez başka demek ne huzurlu ne mutlu ne uçuk bişey.. gerçekten başka mı umursamıyor. umursasa endişelense bile değişmiyor. ışık var, gözüne gözüne gelen (belki gözleriyle birlikte beyni de işlevlerini yerine getirememenin eşiğinde) güzel bi ışık. hiç bi tanıdık bu kadar yabancı olmamıştı oysa değil mi?
en sevdiği şarkıyı dinler gibi. .içinde milyonlarca kurt dans ediyor gibi.. kurt festivali başladı yeniden. .günlerce sürecek bi şenlik var. bu kıpırtı..normal zamanlarda, o ışığın bu kez farklı diyerek kucaklanmadığı zamanlarda, deli edecek kıpırtı çileden çıkartacak hıçkırarak ağlatacak git ve gelme dedirtecek kıpırtı, şimdi onu görünmeyen kalın kalın iplerle bağladı bile çoktan.bağlandı.
uyanmasa da olur muymuş?? saçmalama.


by-un eFeNDi