odanın köşesindeki koltuğa oturdum, izledim. dakikalarca, belki saatlerce bilemiyorum. öyle acıtıcıydı ki işkence, belki de hissizleştim, uyuştum, farkedemedim geçen zamanın asıl miktarını.
sonra bekledim. sabırsızlandım. çok istedim. hayal ettim. benimmiş gibi yaptım. benim olacağına inandım. benim olduğunu iddia ettim. benim değilmiş, benim olmayacakmış meğer.
çok canımı acıtmadı ama hiç gerekli de değildi şimdi. merak etme sadece birkaç dakika ağladım.
kendime not: (bana zaman ve koordinat sözleri verdi, hadi ordan) yine ilk erkek arkadaşını yeniden gören Robinimsi olma, başka birşey istemez.
beklemece etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
beklemece etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
13 Eylül 2008 Cumartesi
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)