3 Kasım 2009 Salı

for/re-ward.

çok samimi söylüyorum, bütün ayarlar, istemli istemsiz laf sokmalar, imalar/gizli mesajlardan bıktım. bir o kadar da oyunlardan.

güvendiğim şeye güvenmeye devam etmemek için bir neden göremiyorum. tamam hep değil diyelim, bazen görüyorum çünkü, çünkü algım buğulanıyor - kah yüksekte(n) kah dipte(n) seyrederken bişeyleri. değişimi reddetmek, tutucu takılmak ya da bir benzeri değil bu. zorlayınca değişiyor bazı şeyler pozitif yönde tetiklenmelerden. ona da peki. hesaplar çok çirkin kabul ancak bedelini kat kat katlayacak kadar ederi var . peki.. bunca senenin "işte, sen haklıymışsın" dedirten referansına ne olacak, susmasını dilediğim zamanları pişmanlıkla yad etmek gerçeği gözümün önünde duruyorken böyle diğerini seçersem? neden bile bile, neden şimdi, niye yine? yok.
hayatımda bir kez olsun neler kaybettireceğini gram düşünmeden başladığım bişeye rağmen yok olmayana ne demeli?
bütün işaretleri alıyor, bir bilim insanı kafasıyla yorumluyoruz ki objektif olabilelim. biz? ben. bu durumda YETER ARTIK oluyor sonuç, bunu verilen donelere istinaden söylüyoruM, altını çizeyim.

bir kocaman ömrün kısmi "gece önceleri" birer birer teker teker elle tutulabilirleşirken reva mı bu bana, yoksa rüya mı.

Hiç yorum yok: