29 Temmuz 2009 Çarşamba

bir ilerleme tutkusu*

Birşeyin peşinde gibi, planlı? Hesaplı? Dahası bilinçli ve istikrarlı? Oysa rüzgarın savurduğu yöne yöneliyor bir sonraki adım ve başkasının yazdığı bir metinden okuyorum repliğimi işte: “günaydın”. Durup dinlenirken olur da ardıma bakarsam yüzüme çarpanın(!), yürümeye devam ettiğimde gördüğümden farkı ne? -Bir farka mı ihtiyacınız var bayan? Farklar peşin fiyatına 11 aya varan taksitlerle. -Nakit çalışmıyorum ve limitim de doldu bayım, o halde, bir dahaki sefere.
Bir iki üç. ve dört. ve beş. ve altı. Sonsuza ileri sayım başladı bir Pazar öğleden sonrası, ki hava çok sıcaktı. Bundan muhtemelen. Hepsinin nedenini buna bağlamak mümkün, öte yandan “ne büyük kolaycılık”!!
Büyüklük bende kalsın, herşeye karşı(n). Affetmek nefes almaya eşdeğerse nefes alıyorum derin derin ve yoruluyorum, büyü(me)k olmak kolay değil.

2 yorum:

Travis dedi ki...

farka ihtiyacı olmayan farklı bi bayan? var mı?

eFeNDi-Ci dedi ki...

@travis: bunun bayan (baymayan?)- bay ayrımı yok. rutinden kurtulduğunda (ki o namümkün totale baktığın vakit) "fark"a ulaşıyosun, ki ütopik diye bişey varsa bu onun ta kendisi. kimsenin nakiti yok aslına bakarsan, hepimizin limiti de dolmuş.