2 Mayıs 2009 Cumartesi

status quo

kapıyı çalmana gerek yok. sana anahtarı verdim, direk ve bizzat orjinalini. öyle ki.. öylesi, ben bile/dahi giremiyor ve çıkarıp atamıyorum seni bulunduğun yerden. duyduğun ses benim, kapıyı çalan benim. o ses benim elimin. dışarıda olan hani. edilgen bir nevi. daha nasıl açıklanır ha? daha açık nasıl anlatılır? sürekli telefonuma bakıyorum işte yine, bana herşey seni hatırlatıyor* durmadan & yorulmadan, sürekli birtakım şarkı sözlerini "yaşıyorum" :)
yeniden geleceğin günü dört, sekiz, yüzyirmialtı, üçmilyonyediyüzseksenüçbinaltıyüzyetmişbeş gözle bekliyor, alarmı sana- o ana ayarlıyorum. aklından çıkmasın diye hatırlatmaya aldığın, eline yazdığın notlar gibi, unutup rahatlamayı, işi hatırlatıcı ekipmana bırakmayı başaramıyorum, alarm sistemi bana hatırlatmadan daha seni, kafam çoktan varlığınla dolu ki, benim kafam yalnızca sen oldu.

Hiç yorum yok: