18 Nisan 2009 Cumartesi

yine gel, hep gel.

artık yalnızca rüya(ları)mda görebilicem seni, öyle mi? bir gün hepimiz kaybedicez izinlerimizi, görme görünme anlatma dinleme sevme ehliyetlerimizi. o zaman biz de rüya olucaz yalnız uykularda merhaba diyebilen.

gerçek gibiydin, bir de öyle ağlamasaydın, hiç değilse şimdi.. seni gerçekten çok özlemişim.

Hiç yorum yok: