faynıli faund!

taktım, birşeyi kafaya taktım sanki.. taktım evet birşeyi kafaya taktım!
bik bik.

üzerine çalışılacak şeyler edindim. daha önce yok muydu? vardı. evet. hatta hep ordaydı, hatta hep vardı, bazen daha bile çoktu, bazen de kısırlığının doruğundaydı, daha ne vesaireler..
ama şimdi farklı. bu en büyüğü bebeğim. "gelmiş geçmiş.." işte aynen böyle başlıyorum, hiç-bir-sa-kın-ca-gör-me-den. anlamadıın değil mi? bu aklıma eski bir barış manço şarkısını getirdi, ancak seninle paylaşmaktansa bunu, sırf sevdiğimden say/n- seni hayatta bırakıp kendi kendime ölmeyi yeğlerim kendi gülme krizimle.

"gittim-daha bağlandım-döndüm" millet. ben seçimimi yaptım arkadaşım, sana diyorum evet hani telefon edip al bak, aldın mı okudun mu diye sorucam diyen arkadaşım, sen.. karar verdim, çok istedim, üzerine çalıştım-hala da çalışmaktayım-, ve sanki benimmiş gibi yaptım, yapıyorum yapıcam da. bu bu öğretiyi geçirdiğim en büyük sınav olacak, pekiyi alması dileklerimle, een en içten olanları elbette.

sor bak nasıl da hazırım sınava, hayır hiç çalışmadım bile. sadece derste dinledim, derslerin hepsine girdim, bakışlarımı camdan öteye uzatıp dibimde duran seni düşlemek yerine direk yüzüne baktım, gördüm anladım ve inandım.
hadi sor sorularını, ben hazırım.