siZli bir mayıs akşamı

birşeyler birşeyler söyledim, peki dedi.
aslında peki demedi de, onun gibi birşey dedi işte.
maskelere mecbur bıraktı beni.
en çirkinini takıp yanına gittim. yanına gitmedimse de gitmiş kadar oldum. gitmiş kadar olmadımsa da.. bla bla.. yine bir eşanlamlı fiil işte.
bu maskenin yan etkisiydi, yandan etkilendim :) etkiledim >:/
sesimi değiştirip karanlığa saklanarak konuşursam herşey tamam, öyle mi?
bu (birebir, tıpatıp, burnumdan düşmüşümsü) kelimeler bir başka beyinden nakledildi sanki..

ben olsam ne yapardım?
cevap veriyorum, ki bunu da öngördüğünü iddia edeceksin (aynen benim şu an yaptığım gibi)
muhtemelen (açık kapı #1) bana doğru adım atana sırtımı dönüp, kulaklarımı kapatmazdım. ben öyle yapmazdım bayım. büyük laflar etmiyor, boş iddialarda bulunmuyorum (bende öncül savunma geliştirdin, tebrik edilesi, birşeyleri değiştirdin).

hani bık-mak fiili var. ben bugün bık-tı-m. dün de bık-mış-tı-m. yarınıma karışma en azından. sıyrıl, zeytinyağı gibi üste çık, buharlaş, ne bileyim birşeyler yap git işte bir mucize yarat!
ya git ya da öyle yanıbaşımda ayrı durma.


buna da tamam mı?