bir diğer

bu görüp de korktuğunun dönüp dolaşıp bizzat kendi başına gelmesi durumu gibi.
tam öyle değil aslında da ("gibi" dedik ya!) neyse, anladın sen.

hani evde huysuz kim varsa kim bi'ton laf etme potansiyeline sahipse yemekte onun tabağında kıl-tüy-yün-taş ve bilimum (bahsi geçen yemek içinde olmaması gereken) malzeme çıkar ya (gerçi o ev bizimse yemeğinde maximum taş çıkar, o da söz konusu taşın *anneciğimin uzağı süper göremeyen gözleri*nden kaçmış olmasının neticesi olarak gerçekleşebilir. ancak yemeğinden kıl tüy çıkıyorsa bil ki o senin saçın, kaşın, bıyığın vesairendir.) işte onun gibi bişey..

o potansiyeli görürsün kendinde. hani kimin neyin olursa olsun bozuşacaksındır. kafaya takmışsındır bi kere. hani ağzıyla kuş tutsa yaranamaz sana o anda. o an farkında olmazsın bu gerçeğin. hemen bulmalı hemen konuşmalı hemen kirletmelisindir.
*you can run but you cant hide* durumu pff
geleceğinde bitiş olacağını gördüğün buna inandığın (kendini zorla inandırdığın, belki de zorla değil ama sonuç olarak illa ki inandırdığın işte..) hatta o an itibariyle bir nebze şüphe duymadığın ilişkiyi bitirmeye "karar veren" taraf olunca daha az canın yanacak sanırsın. daha mı az üzülürsün?
sonra?
bi şekilde vazgeçirilirsin.
sonra?
garip. konuşma isteği zirve ve fakat içinde onun için hiç kelime kalmamış :s
sonra?
bekle
sonra?
biraz daha bekle
peki sonra?
second chance doesnt work.
thats all baby :)

şimdi?
garip. ama durgun bir gariplik. kabulleniş de diyebiliriz. kabullendikten sonra herşey nasıl da basit, acısız ve kolay. zamanla daha da. yavaş yavaş. sürekli dönüp geriye bakmak ilerlemeye engel değil. önümde kocaman bir taş uzanmıyorsa.