aralık '07 / pırıL

..I once fell in love with you just because the sky turned from gray into blue..

yaz gelsin çığlıklarım dilimin ucunda

otobüsteydim- otobüsten daha önce bahsetmiştim, hatırlarsan.. bilmiyor mu? demiştim, bilmiyordu, ben de yanlış biliyormuşum bunca zaman ya neyse.. çok kez yanlış bildim zaten, neyse neyse

( "çöp ev olmadan hemen önce temizliğe kalkışmak da nesi :s", "bırak olduğu yerde kalsın, gerekirse berbat koksun, ve unut(a)ma-böylelikle.", peki..)

her neyse, otobüsteydim. güneş yazın olduğu gibi samimi ve canayakın değilse de orda durmuş parlıyordu, gözlerimi acıta acıta.. dışarı bakmayı bıraktırdı-ve sonunda.

bir anda oldu, kısacık bir anda, bir saniyenin bilmem kaçı denecek o sürede..
yüzlerimiz sırayla aydınlandıktan, gözlerimi sakınıp akabinde kapatıp açtıktan hemen sonra. düştüm, gülümsedi, gülümseyişiyle düşüşüme eşlik etti. düşmek daha önce de bu kadar güzel miydi?

bilmiyorum. şimdi önceyi hatırlayarak bugüne ait olan alanı işgal etmek istemiyorum.

kural 1: kapalı alanda şemsiye açmak yasaktır.

kural 2: yağmurda şemsiye açmak yasaktır.

kural 3: kural 1 ve 2 nin geçerli olmadığı durumlarda şemsiye açmak yasaktır.

elbette yasak, yoksa nasıl.. ?