[belki bir tanesini mümkündü, ama, artık onun için de çok geç, keşke daha da geçse de.. de..]
dik bir yokuş.
karanlık.
soğuk.
yavaş adımlar.
bitişin verdiği huzur ve,(tam olması gereken yerde bir virgül) ihtiyaç giderilirken (hakkaten zevkine değil, ihtiyaç bu ihtiyaç!)..

+ya ne koşup koşup durup bana bakıyorsun!?
-?mırmır.. senden ürküyorum, ürkeğim ben..mır..
+ya de get! korkacak adam mı kalmamış, püff!
-ama mır.. mırmır.. ben.. sandım ki bana.. mır..
+ya bi sus, bi git, bi gözüm görmesin seni, bi sen kendi yoluna ben kendi yoluma, bi rahat ver yahu..
-hmmırr.. mırrr.. pekiğğ, şurdan kaçıvereyim sola, benim ev orda, beklerim arada..uyak da uyak..mmmr..
+ya of. komik misin sen?!
-mırı mırı mır..
+:) sana gülmüyorum! hayır hayır.. ben yiyiyorum. başka bişey değil.. hadi mır bakayım bi mır da göreyim..
-mıramam..mm..
+sen de böylesin işte ben gibi, yapsana diye yalvarsam ayaklarına kapansam-ki nasıl yapardım acaba onu..-yine de yapmazsın değil mi?
-mırrmırr.. mırırı mırrr..hmmrrr.. mırğrr. :)
+..
-mırr?
+hadi git artık
-amarrıımırr??
+iyi akşamlar
-mır!
sola dönüşünü izler. sonra keyifle devam eder ihtiyacını gidermeye,
+ayyll gooğ bek tu bılekkk..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder