26 Kasım 2007 Pazartesi

10.cümleden sola dön

kızgınım ve üzgünüm.
belki bilir bilmez halimle bizzat kendi kafamda verdiğim cevaplar yüzünden sorularıma. her zaman bi iç ses oldu ve o iç ses büyük çoğunlukla öngörülerinde çok süper haklı çıktı. şimdi o iç ses e soruyorum. cevap vermesini emrediyorum ona, hayır rica etmiyorum, çünkü kızgınım. kendi iç sesime nasıl davranacağımı sana sormayacağım!
neyse..ona emrediyorum ve bana duymak istemeyeceğim şeyler söylüyor. emin misin diyorum? hayır iç sesim diye gerzekçe bir de espri yapıp akabinde bi miktar dahi gülmediğimi görünce evet diyor. çok eminim..
of.. ben şimdi ne yapacağım? bir f daha koyabiliriz, uygundur.
aynı yoldan geçen arabalar var- yolu değiştirmek mümkün mü? bilen birini getirin bana, ona soracaklarım var.. iç sesimin fikrinin dahi olmadığı bazı konularda ona soracaklarım olacak.. hadi, lütfen acele edin, bekleyecek sabrım kalmadı!..
bıkmaz usanmaz bitmez tükenmez bir gitmek isteği vuku buluyor dönem dönem.. her ortaya çıkışında yanında bir başka "farkediş" ile geliyor, cömertçe hediye ediyor bana, teşekkür ediyorum.
kelimeler midemi bulandırıyor.
sen de..

Hiç yorum yok: