4 Eylül 2007 Salı

bana "hüzün"lü deme


hayatım bi film şeridi gibi..


uzun zamandır bu anı beklemiştim, geldiğine inanamıyorum..



hayalkırıklığı ve kızgınlık yıpratır, ondan nefret etmen gerekmez. hepsini daha az umursamayı başarsan..başarabilirsin.. kimse değilse bile, ben inanıyorum sana.


ve cartman aslında yahudi olduğunu öğrenir..


yalnızım . bütün hücrelerim, bütün atomlarım, bütün çekirdeklerim birbirine küsmüş gibi. senden ayrı, sizden ayrı, kendimden ayrı bi ben.

seni beni anlamazken görmek çok garip..oysa..



sakın ağlama, bekle, en azından eve gidene kadar.lütfen



güzeldi değil mi, çok şahane olmuşsun, nivea nın havuç yağını mı kullandın sen? dinlenebildin mi? disko mu dedin?



senin yaptığını biliyorum, saklama. korkmana gerek yok, kızmıycam..



kapat ağzını, aptal gibi görünüyosun..onun gibi daha çok var, bekle ve gör.



iyi bi dinleyicisin , dinle peki ama anlamaya çalışma, sadece acımı paylaş. sen zaten biliyosun bunları.


geçmişi düşünme artık, eskisi gibi olmayacak hiçbişey, bunu söylerken bile milyarlarca şey değişti bak



iyi geceler, kışı sevmiyoruz.. :/


orda olmaman gerekirdi, inanamıyosun duyduklarına, biliyorum..üzgünüm, ihanete uğradın


çok masum, küçük bi çocuk gibi..sana neler oldu kim bilir..

Hiç yorum yok: