hmm evet, işte ondan..

kostüm diktim, seni diktim. bilmeden, görmeden.

gözüme kestirdiklerime, sen olabilme şansı verdiklerime giydirdim seni, defalarca. kiminde küçük durdun, kiminde kısa, kiminde büyük ve birkaçında saçma.

külkedisini arayan prens gibi, elimde bendeki sen, dolaşıp durdum. belki buldum seni çoktan, belki çoktan koydum seni kendi içine. ve seni de yakıştıramadım sana, farkında olmadan, seni bile. yoksa yine mi aldattım kendimi, neden bu kadar aptaldım. ve seni senden çıkarıp, sen değil, kostümünü alıp devam ettim yoluma; kör bişey içimde, sus artık denilesi, hala sesleniyo senden tarafa: “söyle, nerdesin?”

bu-un eFeNDi