gel zaman git zaman. hadi git zaman.
gitme zaman benim gibi ne yapacağını bilme zaman.
düşünmek istemiyorum, sorgulamak istemiyorum, sadece duraksamadan ilerleyemez miyiz? gidecek yer yok, hayalde mekan yok, hayal bile yok. yokluk içinde varlık çekiyoruz, ne zormuş!
bir gün uyanıyorsun çorak bir çölün ortasındasın, kuruyup gitmiş yüzler rüzgarda her yana savruluyor, gözüne kaçıyor, canını acıtıyor, çıplak omzuna değip çiziyor.
tıpkı yazın gelişini müjdeleyen kuşların ertesi gün donup ölmesi, çiçeklerin büzüşmesi gibi saçma.
NEDEN? BUNLAR NEDEN OLUYOR?
hani diyesim geliyor, hani sen bilmemneyimdin!? BİLMEM? NEYİMDİN?
uzun uzun ağlamak istiyorum uzun uzun bağırmak herşeyi kırıp atmak herşeyi satmak ve kaçmak, olduğum binadan çıkmak ve yığılana kadar koşmak.
hiçbir b.k yapamadığım gibi bırbırbır konuşuyorum isteklerimi içime haykırıp kendimi şişiriyorum, zeplin olmuş uçuyorum dostum, haberin yok.